Kur Dielli do të arrijë fundin e jetës së tij, ai do të rritet deri në 100 herë sa madhësia e tij aktuale, duke përfshirë edhe Tokën. Shumë planetë në sisteme të tjera diellore përballen me një fat të ngjashëm kur yjet e tyre pritës plaken. Megjithatë, astronomët në Institutin për Astronomi të Universitetit të Havait thonë se ata kanë zbuluar një planet që i mbijetoi një ngjarjeje të tillë.
Planeti 8 UMi b, i quajtur zyrtarisht Halla, është i ngjashëm me Jupiterin dhe rrotullohet rreth yllit të rregullt gjigant Baekdu (8 UMi), në një distancë prej vetëm gjysmës së distancës që ndan Tokën nga Dielli. Ekipi i astronomëve zbuloi se Halla vazhdon të ekzistojë, pavarësisht nga evolucioni i rrezikshëm i Baekdu. Ata zbuluan se ylli po digjet në thelbin e tij, duke treguar se ai tashmë ishte zgjeruar shumë si një yll gjigant i kuq. Ylli do të ishte zgjeruar deri në 1.5 herë sa distanca orbitale e planetit, duke gëlltitur planetin gjatë procesit, përpara se të tkurrej në madhësinë e tij aktuale, vetëm një e dhjeta e asaj distancë. Megjithatë, planeti vazhdon të ekzistojë, duke qenë një “i mbijetuar i shkëlqyer”, sipas autorit kryesor të studimit, Mark Hohn.
Pyetja është se si planeti arriti të mbijetojë dhe teoritë mbizotëruese janë tre: Ai filloi nga një orbitë më e lartë përpara se të afrohej me yllin e tij, si planetë “të ngrohtë” ose “të nxehtë” si Jupiteri, ose se nuk u përball kurrë me ndonjë rrezik shkatërrimi, pasi ylli pritës Baekdu mund të ketë qenë fillimisht dy yje, bashkimi i të cilëve pengoi që njëri të zgjerohej mjaftueshëm për të përfshirë një planet. Mundësia e tretë është që Halla është relativisht e re dhe është formuar nga reja e gazit e prodhuar nga përplasja e dhunshme mes dy yjeve.
