Çfarë bën dikush kur nuk mund të përballojë blerjen e një shtëpie? Blen një “rimorkio udhëtimi”, ndoshta.
Kështu bëri Nick Vivion, 39 vjeç, në shkurt.
Sipas mediave të huaja, ai shpresonte të blinte shtëpinë prej 350,000 dollarësh në Palm Springs, Kaliforni, të cilën ai kishte marrë me qira për tre vitet e fundit.
Por pronari donte 100,000 dollarë më shumë për të sesa çmimi që kishte ofruar një vit më parë, duke e vendosur përfundimisht për 600,000 dollarë.
“Ishte një kërcim kaq i madh i çmimit dhe sapo filloi të dukej jopraktike në shumë mënyra për të blerë një shtëpi në shumë vende”, ka thënë Vivion për Business Insider.
“Ajo çmenduri më bëri të kuptoj se qiratë do të rriteshin gjithashtu”.
Kështu që ai vendosi të provonte jetën e “rimorkio udhëtimi” me shpresën për të reduktuar shpenzimet e tij dhe për të pasur më shumë fleksibilitet.
Ai dhe e dashura e tij blenë një “rimorkio udhëtimi” me rrota që ngjitet në pjesën e pasme të një kamioni për rreth 80,000 dollarë me para në dorë dhe një kredi me kriptovaluta; Vivion e quajti veten “një lloj djaloshi kripto”.
Ata gjithashtu duhej të blinin një kamion, i cili kushtonte gati sa “rimorkio udhëtimi”, në 65,000 dollarë, tha ai.
Drejtori i PR kripto/blockchain e quajti atë “apartamenti i tij mbi rrota” sepse ka një dhomë ndenjeje që shërben si zyrë, një kuzhinë dhe dhomë ngrënieje dhe një dhomë gjumi.
“Ndihem si në një shtëpi, vetëm se si një apartament të vogël”, tha ai. “Është në fakt më i madh se apartamenti im i parë në Nju Jork”.
Klasa e re e mesme
Siç shkruan Parag Khanna, një ekspert globalizimi, në librin e tij të ri, shtëpitë e rimorkiove si RV-të janë bërë “simboli përfundimtar i lëvizshmërisë së re amerikane”.
Ai argumenton se kjo lëvizshmëri fizike hap shtigje drejt lëvizshmërisë ekonomike dhe sociale.
Khanna tha për BI se kjo lloj shtëpie e vogël ishte bërë më e madhe se kurrë gjatë pandemisë, duke u mundësuar pronarëve të jetonin një mënyrë jetese më nomade dhe duke paraqitur një zgjidhje më të përballueshme për pronarët aspirantë të shtëpive.
Të rinjtë, tha ai, janë “në krye të listës”.
“Instinkti i tyre është: Unë nuk do të ngelem në një vend. Nuk do të marr më shumë borxhe. Nuk kam nevojë ta kem një shtëpi”, thotë Khanna, përcjell Telegrafi.
Ky ishte rasti për Vivion, i cili tha se beson se të qenit nomad dhe të jetosh në një RV është një nga mënyrat e vetme për të qenë klasë e mesme në Amerikë sot.
“Është vendi i fundit ku mund të jetoni dhe është relativisht i përballueshëm dhe ku ju keni komoditete të mjaftueshme, për paratë tuaja”.
Ai shtoi se shumë nga RV-të që ai dhe partnerja e tij kishin takuar janë njerëz që punojnë në zanate, të tilla si infermiere udhëtuese, mësues ose riparues, të cilët nuk kanë mundësi të blejnë shtëpi, por mund të përballojnë të kenë RV.
Nëse nuk paguani shumë për një shtëpi, tha ai, mund të kurseni më shumë për pensionin dhe të keni më shumë kontroll financiar.
Një mënyrë jetese e kompromiseve
Në 10 muajt e fundit, Vivion ka bërë rrugën e tij përmes Kalifornisë Jugore, Teksasit, Çikagos dhe në pjesën veriore të Nju Jorkut. Tani është në Miami.
Ai tha se pjesa më e mirë e një stili jetese lëvizëse është aftësia për të qenë në natyrë dhe liria që ajo ofron.
“Më pëlqen fakti që mund të sjellësh gjithë jetën me vete”.
Por jeta nga RV nuk është aq e ndryshme nga ajo që të kesh një shtëpi ndonjëherë.
Ashtu si çdo pronar shtëpie, Vivion është përballur me shpenzime të papritura – si pagimi i 7,000 dollarëve për të riparuar një problem motori, plus kosto shtesë për një hotel ndërsa motori po rregullohej.
“Disa nga ato kosto mund të jenë më të mëdha në jetën normale, por edhe këtu shumë gjëra prishen”, tha ai. “Për shkak se ka kaq shumë gjëra lëvizëse, do të kushtojnë para”.
Sipas tij, ka gjithashtu “dhimbje koke” logjistike, si pamundësia për të parkuar një RV kudo që dëshironi, gjë që ai tha se mund të shtojë një shtresë stresi nëse jeni bllokuar në autostradë dhe përpiqeni të kuptoni se si ta rregulloni kamionin dhe ku të qëndroni në ndërkohë.
Ai shtoi se jeta RV mund të jetë gjithashtu e vetmuar.
Vivion dhe partnerja e tij planifikojnë të vazhdojnë të jetojnë në RV për dy vjet.
Ai tha se ndërsa një pjesë e tyre dëshironin të qëndronin në një vend, ata kishin mësuar aq shumë për jetën në rrugë saqë nuk donin “thjesht të largoheshin”.
“Unë nuk e di se si do të kthehem për t’i paguar dikujt tjetër ato para”, tha ai. “Ka një liri të natyrshme që është shumë e këndshme dhe ngushëlluese”.
